Samen met mijn vrouw ben ik in mei 2012 meegegaan met Kaukasusplusreizen. Ik ben al in aardig wat landen geweest, maar dit overtrof alles! Iemand zei mij voordat ik vertrok dat Georgië één van de mooiste landen van de wereld is. Ik dacht bij mezelf: ‘ Dat klinkt goed, maar ik moet het eerst maar eens zien’. Nu, ik heb het gezien! Een mooier decor om vogels te spotten is niet denkbaar! Het imposante gebergte tussen Georgië en Rusland, maar ook wijngaarden, steppeachtige landschappen, meren, steile rotswanden met uitgehouwen woningen, enz, enz. En dan de vogels! Ik heb rond de 40 nieuwe vogelsoorten gespot. Ik ga ze niet allemaal opnoemen. Een paar ’vogelontmoetingen’ zal ik beschrijven. Op een zeker moment hoorde ik het geluid alsof er een kip aan het tokken was. Het bleek de Aziatische Steenpatrijs! Er waren er twee bij elkaar, die zich bijzonder goed door de telescoop lieten zien. Wat een prachtige vogels! In een bergdorp liet de Ortolaan zich zó goed zien, dat de afstand te kort was voor de verrekijker. En hij bleef maar zitten, terwijl de camera’s eindeloos klikten. Eén van mijn favorieten was toch zeker de Rode Rotslijster, die boven op een steen ging zitten om zich in de zon te koesteren. Trouwens, de Blauwe Rotslijster doet niet veel voor hem onder , qua schoonheid. Ook die hebben we goed gezien! Een vogel waar ik erg naar uit had gezien, was de Rose Spreeuw. De eerste morgen in Chacuna was het gelijk raak! Kleinere en grotere ‘wolken’ Rose Spreeuwen vlogen regelmatig over. Eén groep streek neer in een boom. Wat zaten daar prachtige exemplaren tussen!
Soms was het gewoon een beetje te…. Want aan welke vogel moet je voorrang geven? Aan de Balkan Sperwer, die je door de telescoop prachtig kon waarnemen? Of toch die nieuwe wolk Rose Spreeuwen, die op hetzelfde moment voorbijvloog? Trouwens, die Wielewaal zit nu ook wel heel dichtbij! Enne, die roofvogel daar in de lucht, is dat geen Keizerarend? Die Rose Waaierstaart is ook niet te versmaden… Kortom, we kwamen ogen en oren te kort.
Vooral voor wat de roofvogels betreft heb ik veel geleerd van mijn groepsgenoten. Haal ze maar eens goed uit elkaar, al die verschillende arenden en de verschillende soorten valken… Mooi als er dan een paar oude rotten in het vak bij zijn! Bijzonder genoten heb ik ook van de verschillende soorten klauwieren (Kleine Klapekster, Grauwe Klauwier, Roodkopklauwier) en gorzen (Grauwe Gors, Zwartkopgors, Grijze Gors), die zich all goed lieten waarnemen. Ook de Roodvoorhoofdkanarie was een favoriet. Wel een rare ervaring trouwens dat na verloop van tijd de Bijenter, de Hop en de Scharrelaar bijna tot het gewone ‘spul’ dreigen te gaan behoren. Wat mij betreft: ik kon er niet genoeg van krijgen.
Een leuke afwisseling vormde de Georgische maaltijden bij mensen thuis. Heerlijk eten, en een gezellige sfeer. Leuk om een beetje te zien hoe mensen leven. Ook de culturele hoogtepunten had ik niet graag gemist, bijvoorbeeld het bezoek aan die prachtige kerk in het hooggebergte, en de ontmoeting met een priester.
De 11 dagen zijn omgevlogen. Maar voor ons zat het er daarna nog niet op. Mijn vrouw en ik zijn samen nog naar Vashlovani geweest, vlakbij de grens met Azerbeidzjan. Landschappelijk was dit het absolute hoogtepunt. Wat een ruimte, leegte en op bepaalde plekken ongelooflijke woestheid van het landschap!
Al met al: deze reis is een grote aanrader voor iemand die niet van een doorsnee – vakantie houdt en heerlijk van vogels wil genieten! Jos en Genadi bedankt!
Marc